In de hoop op de hoogte te houden van degenen die mogelijk geïnteresseerd zijn in wat er in de kledingindustrie in de crisis is gebeurd, dachten we dat we een van onze meest gearticuleerde en deskundige vrienden over dit onderwerp zouden interviewen, Dörte de Jezus. Dörte heeft ons eigenlijk geholpen ons huis te vinden voor de Hundhund -studio bij Lobbloeb Block in Wedding. Zij was het die ons vertelde over het gebouw terwijl het nog in de bouw was. Dus bedankt, Dörte.
Maar is ook niet alleen een goede vriend, Dörte is ook de redactie van The Lissome Magazine. Het Lissome is een duurzaam modetijdschrift in Berlijn, die eind vorig jaar hun eerste gedrukte editie lanceerde. U kunt het hier kopen. We houden van het Lissome. Maar niet alleen omdat ze ethische kledingmakers verdedigen of omdat ze een licht werpen op morele kwesties in de kledingindustrie. Wat ze doen wat we echt bewonderenswaardig en belangrijk vinden, is dat ze duurzame mode betrekken met een holistische benadering, het niet erkennen als een geïsoleerde industrie, maar eerder als een puzzelstuk in de bredere context van milieuverantwoordelijkheid.
De Lissome heeft een schat aan fascinerend Artikelen en interviews op hun website die we u aanmoedigen om te verkennen.
Hoe heeft de crisis jullie getroffen? En WHoedlessen Heb je van deze ervaring geleerd?
Ik kan alleen voor mezelf praten omdat al onze levenssituaties verschillen, maar ik denk dat het ons allemaal op verschillende manieren heeft getroffen. Persoonlijk heb ik de huidige crisis meegemaakt als een vertraging en een tijd van introspectie en heroriëntatie, een poging om zintuigen te maken. In de eerste weken voelde ik een sterke behoefte om meer ruimte te geven aan mijn (mentale) welzijn om in balans te blijven, om de betekenis van dit nieuwe moment langzaam in te laten zinken en een positief zicht te houden. Begin maart werden mijn echtgenoot en ik ziek na zijn terugkeer uit Spanje en een paar weken zelf geïsoleerd. Gedurende deze tijd rustte ik en las ik veel, tegelijkertijd ontspannend en mijn geest uitbreidde. Ik begon ook balkon tuinieren en maakte nieuwe plantenvrienden, begon te gaan in gisting en kombucha brouwen, en later uitgebreide wandelingen en fietstochten in de natuur zijn een nieuw en belangrijk wekelijks ritueel geworden.
Ik ben meestal erg plichtsgestuurd en ik ga weg van het afteken van takenlijsten naar meer aanwezig zijn in het moment en werken met mijn handen heeft gevoeld als een belangrijke verandering en een beetje een mentale reboot. Ik heb ook een enorm gevoel van dankbaarheid ervaren voor het doorbrengen van deze uitdagende tijd in een veilige ruimte en het liefdevolle gezelschap van mijn beste vriend en echtgenoot, en voor het voelen van de ondersteunende aanwezigheid van mijn familie en vrienden, de Lissome -bende en gemeenschap, en onze zorgzame klanten.
Welke impact heb je waargenomen van deze pandemie op duurzame mode/ mode in het algemeen?
Het verbaasde me niet, maar het schokte me nog steeds om dat te ontdekken Veel grote modemerken en retailers annuleerden bestellingen en stopten betalingen voor al geplaatst bestellingen, zelfs wanneer het werk al was gedaan, en hoeveel van deze grote en krachtige wereldwijde bedrijven namen geen verantwoordelijkheid voor de mensen die in hun toeleveringsketens werkten. Miljoenen kledingmakers hebben hierdoor hun baan verloren en heb geen toegang tot netten voor sociale welzijn. Ik denk dat het zo diep onmenselijk en voorkomend is, en het laat ons zien hoe wanhopig we ongelijkheid moeten aanpakken en op een wereldschaal moeten handelen in solidariteit.
Ik zou aanraden om te luisteren naar het podcast -interview van Fashion Trend -voorspeller Li Edelkoort met BOF, het is zeer inzichtelijk. Li Edelkoort voorspelt een immense wereldwijde recessie die de mode -industrie ernstig zal beïnvloeden, maar tegelijkertijd hoopvol is "Een ander en beter systeem, om met meer respect voor menselijke arbeid en aandoeningen te worden opgezet." Ik voelde me vooral aangetrokken tot wat ze beschrijft als de opkomst van "The Age of the Amateur" - een beweging van "lokale industrieën en activiteiten die aan kracht krijgen en op mensen gebaseerde initiatieven overnemen met ruilsystemen en open tafels, boerenmarkten en straatevenementen, Dans- en zangwedstrijden en een zeer dominante doe -het -zelf -esthetiek. "
Hoe zie je het gesprek rond duurzaamheid evolueren in de komende maanden?
Ik denk dat we verder gaan dan praten over 'duurzaamheid' om te praten over 'regeneratie'. Het handhaven van de status -quo is niet langer genoeg, en het omvat vaak fatale vormen van groene washing die niet alleen de kern van onze huidige crisis negeren maar ook doordringen. Ik ben er sterk van overtuigd dat we milieu (en menselijk) welzijn en het herstel van ons kostbare ecosysteem in de kern van absoluut alles moeten plaatsen. Momenteel de Union of Concerned Researchers in Fashion doet baanbrekend werk op dit gebied, en ik zou ook de Earth Logic/Fashion Action Research Plan Door mode -academici Kate Fletcher en Mathilda Tham die een richtlijn hebben gecreëerd om weg te gaan van onze huidige groei- en winstlogica naar een systeem dat de aarde als eerste plaatst.
Hoe denk je dat deze pandemie onze relaties met het milieu en het leven zelf heeft herformuleerd?
Deze wereldwijde pandemie heeft in de schijnwerpers gebracht hoe ons leven zo diep met elkaar verbonden is. Het is benadrukt het belang van solidariteit en zorg voor ons welzijn en vitaliteit. Als mensen maken we deel uit van de natuur, we zijn de natuur en kunnen we alleen maar gedijen in een levend en gezonde ecosfeer. Al veel te lang leven we in een mentaliteit van scheiding en concurrentie, van concurreren met elkaar en de aard "beheersen". Het is tijd voor ons om als soort op te groeien en naar een nieuw tijdperk van wederzijds respect te gaan en voor alle levende wezens te zorgen.
Zal de wereld in de nasleep van deze pandemie 'gewoon verder gaan waar we zijn gebleven' in relatie tot duurzaamheidszaken? Of denk je dat de samenleving deze kwesties anders zou kunnen benaderen?
Ik hoop dat we niet "weer normaal" gaan. Het zou verwoestend zijn als we geen positief gebruik zouden maken van deze enorme onderbreking van de status quo. De klimaatcrisis dreigt nog steeds en onze huidige manieren van leven hebben de afgelopen decennia zoveel vernietiging en verlies van dieren in het wild veroorzaakt. Als ik me de toekomst probeer voor te stellen, heb ik de neiging om twee tegengestelde visies te zien. Een daarvan is een nogal angstaanjagende technologische dystopie, een wereld van digitale surveillance waarin een kleine elite van miljardairs op Mars leeft en de rest van ons mensen overleven min of meer in kunstmatige omgevingen op een dode en giftige planeet. De tweede visie is veel hoopvoller en houdt in dat de groei- en winstlogica van ons huidige economische systeem weggaat. Ik zie ons veel meer samenwonen en in balans zijn met de natuurlijke wereld. Onze energie-, gezondheids-, transport- en onderwijssystemen zullen worden getransformeerd. We zullen onze steden en onze platteland groenen maken door een overstap te maken naar regeneratieve landbouw en kleine landbouw en de gezondheid van onze bossen, wetlands, rivieren en oceanen te herstellen. Consumptie zal niet langer het kerndoel van ons bestaan zijn. De vitaliteit van wereldwijd welzijn van mens en milieu zal het bbp vervangen en ons nieuwe middelpunt worden. Er is een grote inspiratie te vinden in de werkzaamheden van visionairs zoals Charles Eisenstein, Kate Raworth, Toby Hemenway, En Helena Norberg-Hodge. Op dit moment staat er veel op het spel en de toekomst is wijd open. We moeten onszelf eraan herinneren dat we niet alleen omstanders zijn. We spelen elk een deel, hoe klein ook of hoe groot, bij het vormgeven van de veranderingen die zich zullen ontvouwen.
Wat zie je in de toekomst van het Lissome?
Het Lissome Magazine draait al sinds eind 2015 online, maar het publiceren van onze eerste gedrukte editie voor 2020 is dit jaar een belangrijke nieuwe mijlpaal voor ons geweest. We hebben een aantal geweldige feedback ontvangen, hebben wereldwijd een aantal geweldige verkopers gevonden en begonnen een wereldwijd distributienetwerk te laten groeien. Nu zouden we graag onze stem en visie blijven delen en zijn we begonnen met werken aan onze tweede gedrukte editie voor 2021. Hopelijk zullen we leren hoe we het tijdschrift op lange termijn duurzaam kunnen financieren, en het zou verbazingwekkend zijn als een aantal doordachte zakelijke expertise en Mentoring zou onze weg vinden.
--
Bedankt aan Dörte voor je inzichtelijke woorden.
U kunt links naar het lissome hieronder vinden.
Website - Instagram - Facebook
--
Interview door Ewan Waddell.
