Verloren in vertaling, ergens tussen yoga en slapen.

Aan de rand van Berlijn, ergens tussen industrie en leegte, drijven personages tussen activiteiten van activiteit en passiviteit af. Sylvia Plath's gedicht Daar komen wordt heen en weer doorgegeven door vertaalsoftware, die ooit de inhoud van de lijnen abstraht, waardoor de tekst vloeiend gemuleerd is tussen betekenis en niet-bedelte. Verbindingen bestaan ​​dan, tussen tekst en prestaties, onbewust, wat minder de bedoeling van de constructie van het werk onthult en meer, dat nog meer de eigen vooroordelen en denkpatronen van de kijker.