Wat er de afgelopen zes weken in Iran gebeurt, is zowel hartverscheurend als inspirerend om naar te kijken, en daarom voelden we ons gedwongen om meer te leren over de situatie en de realiteit van de huidige opstand te helpen uit te zenden.
We hebben contact gemaakt met een vrouw in Teheran die zo vriendelijk was om enkele stemnotities met ons te delen over telegram waarin de sociaal-politieke context van deze feministische revolutie wordt uitgelegd, hoe het is om onder de dictatuur te leven en hoe ze deze protesten daarmee navigeren met dergelijke zware internetbeperkingen. Hieronder delen we transcripties van enkele van deze spraaknotities. Haar identiteit is verborgen ten behoeve van haar veiligheid.
"Ik ben een burger van Teheran. En hoe veel angst me ook laat, ik probeer alles te doen wat ik kan om te helpen met deze protesten ... we kunnen zeggen dat het begon met de dood van Mahsa Amini - of voor een beter woord, moord. Ze werd gearresteerd door de moraliteitspolitie en ze sloegen haar en ze ging in coma en werd uitgesproken als hersendood. Het woedend iedereen in Iran. Misschien in de wereld. Mensen waren boos. Mensen waren woedend. Het leidde tot een protest. Ik herinner me dat de nacht mensen op straat voor het ziekenhuis waren, protesteerden en niet wisten of ze nog leefde of niet. Maar dat was het startpunt, en het groeit en treft veel groepen mensen. Het was ik denk dat het omslagpunt van de samenleving in Iran instortte - dat mensen het gevoel hadden: "Oké, dit kan niet gebeuren ... Dit is waar we moeten staan". Ik denk dat het niet eerlijk zou zijn om het iets anders te noemen dan een feministische revolutie. "
“De moraliteitspolitie zijn deze soldaten van de Islamitische Republiek in de hele stad met deze busjes in populaire drukke plaatsen waar ze in feite mensen - eigenlijk alleen maar vrouwen - ontvoeren op basis van hoe ze gekleed zijn. En persoonlijk denk ik dat het niet alleen om kleden gaat, omdat we mensen bescheiden hebben zien zich bescheiden gearresteerd door de moraliteitspolitie en vervolgens mensen die "kleren onthullen" en de moraliteitspolitie had niets met hen te maken. Dus naar mijn mening gaat het meer om het creëren van een machtsdynamiek tussen het gezag van de Islamitische Republiek en het volk. Hun hele doel is om angst te veroorzaken in het dagelijkse leven van vrouwen. '
“Je zou het nu een genderapartheid kunnen noemen, omdat alles gescheiden is. Verschillende scholen, verschillende delen van de bus van mannen, verschillende backends van de metro, een voor mannen, een voor vrouwen. We kunnen niet naar stadions gaan om voetbal of enige vorm van sporten te bekijken. Ik kan niet reizen zonder de toestemming van mijn vader, of als ik getrouwd ben, de toestemming van mijn man. Een vrouw heeft altijd deze mannelijke persoon die haar domineert of eigenaar is van haar. Het is geen twijfel dat vrouwen hier worden onderdrukt. "
“De belangrijkste uitdaging die ik denk is communiceren. Het is, denk ik, net zoals beschreven in dystopische romans. George Orwell's 1984 of zoiets. We kunnen ermee omgaan. Elke keer dat je naar buiten gaat, zie je een IR -agent als politie, een bewaker of zelfs een gewone kleur. Het internet is zwaar gefilterd en gecensureerd en alle Iraanse apps en websites worden gedwongen de informatie van hun gebruikers met de overheid te delen. Als je je vrienden sms't en zegt dat we afspreken voor een koffie, zou je kunnen verwachten dat de overheid weet waar je heen gaat. We weten dat we worden gevolgd bij elke stap die we nemen, dus de enige plek die voor ons overblijft is bijvoorbeeld Twitter of Telegram, en we moeten VPN's gebruiken om er toegang toe te krijgen. En zelfs IR -agenten hebben malware vermomd als gratis VPN's die mensen gebruiken, maar ze laten de overheid eigenlijk toegang krijgen tot uw gegevens.
"In de vroege dagen van de protesten zag ik een tweet die echt inspirerend voor me was die zei:" Als ze het helemaal uitsnijden [internet], weet je wat te doen ". Mensen weten dat ze moeten uitstappen en protesteren. Er is geen aangewezen plein, overal is druk terwijl iedereen protesteert ... Ik zag nog een tweet die zei: 'Waar je ook bent, kom gewoon naar voren. Kom een stap vooruit '. Ik vind al deze zo inspirerend - we hebben niemand nodig om ons te vertellen waar we moeten worden verzameld, waar we moeten protesteren, mensen gaan gewoon uit. En in mijn ervaring, zoals ik tot deze protesten ben geweest, lijkt alles gewoon normaal, iedereen doet zijn werk. En dan schreeuwt iemand plotseling een slogan of zoiets en mensen komen bij hen, mensen zijn klaar om mee te doen, zoals overal en altijd. Ik zag winkeliers uit hun winkels komen en deelnamen aan het protest. Dit is erg sterk. Het is erg inspirerend. Het geeft ons hoop. "
“In de nacht gaan mensen de straat op en vechten. Persoonlijk, met hun lichaam. Mensen gaan op de daken en zang slogans uit met de tekst 'Death to the Dictator'. [Mensen] hebben geen enorme poster nodig die zegt, laten we op deze datum naar dit plein gaan om te protesteren, het is meer gedecentraliseerd. Het is divers en lokaal. En het leidt de bewakers en de politie af, en ik denk dat het effectiever is. "
“Ik herinner me het laatste soort enorme protest in Iran, er was een leider die mensen zou vertellen wat ze moesten doen en de regering arresteerde de man en hij is nog steeds zoals we spreken in huisarrest. En dus zagen mensen dat als een fout in de revolutie. Dat is de aanpak van de regering - ze arresteren de leider en verwachten dat deze eindigt. De politie is op zoek naar een gezicht, en ik weet dat dit de aanpak is omdat veel van mijn vrienden zijn gearresteerd en ondervraagd door deze politie en de regering vraagt hen 'wie is uw leider?' En ze zeggen: 'Niemand vertelt me wat Om te doen, besluit ik gewoon dat ik mijn rechten wil en ik ga er protesteren '.
“De exacte dag dat de verplichte hijab werd aangenomen als een wet [1983], protesteerden vrouwen ertegen. Maar er is niet lang protest geweest. Alle protesten hebben sinds een week of zelfs een paar dagen eindigden. Geen van hen ging meer dan een maand. En nu is het, denk ik, zesenveertig dagen. "
“Veel mensen geloven dat de hijab de achilleshiel van de Islamitische Republiek is. De Berlijnse muur van Iran. En als we tegen de hijab protesteren, protesteren we tegen veel wetten die momenteel in Iran worden geëxecuteerd. Er zijn gesprekken geweest over het idee dat als morgen, hypothetisch, de regering aankondigde dat er geen moraliteitspolitie meer zou zijn en de hijab niet meer verplicht was en vrouwen kunnen kleden zoals ze willen - zouden we tevreden zijn? ... nou, wat Over het feit dat meisjes op negenjarige leeftijd in het huwelijk worden gedwongen? Hoe zit het met de wet waarmee mannen hun dochters kunnen doden en geen ernstige gevolgen hebben? Ze worden misschien een jaar of twee gevangen gezet. De Islamitische Republiek staat dat toe. '
"We zijn hier op straat die sterven. We worden geconfronteerd met gewapende politie, vechten met letterlijk ons leven, en dus raken mensen beledigd wanneer sommige verslaggever van de New York Times schreef dat mensen protesteren tegen [Amerikaanse] sancties ... we vragen Amerika niet om de sancties op te heffen. We vragen niemand iets. We zijn gewoon hier om de overheid omver te werpen. "
