Om onze serie die ons platform biedt aan Oekraïense stemmen voort te zetten, spraken we met multidisciplinair muzikant Люсі (Lucimuz) over het verweven van Oekraïense folklore en religieuze romantiek in haar muziek, haar vlucht naar Berlijn en haar gevoelens over de huidige invasie van haar thuisland.
Je kunt het volgende zien Люсі zien optreden in Berlijn op Refractie Festival op vrijdag 29 april.
Hieronder vind je een aantal links naar manieren waarop je Oekraïne nu kunt helpen.
Als je wilt steunen door middel van donaties, kun je dat hier doen.
Als je vluchtelingen wilt opvangen, kun je hier meer informatie vinden.
Kijk voor andere manieren waarop je als buitenlander Oekraïne kunt helpen op deze website.
En als je verhalen of personen kent waarvan je vindt dat ze op ons platform gehoord moeten worden, neem dan contact met ons op.
"Ik ben een Oekraïense muzikant - multidisciplinair - gevestigd in Kiev... Ik denk dat [de muziek] een soort experimenteel is omdat ik verschillende stijlen mix. Meestal synthwave pop, gemengd met een folkloristische achtergrond - want ik heb acht jaar folklore gestudeerd op school, dus ik ken alle inheemse liederen en rituelen en de inheemse geschiedenis van Oekraïne. Dat is dus mijn achtergrond en die voeg ik samen met mijn muziekervaring."
"Ik ben [in Berlijn] voor ongeveer een maand en een week. Ik denk dat Berlijn en Kiev op cultureel gebied erg op elkaar lijken, en veel mensen uit Kiev voelen zich hier thuis, en ik ben geen uitzondering. Dus besloten mijn man en ik om naar Berlijn te gaan. We zijn van plan om hier twee jaar te blijven omdat we in verwachting zijn van een baby en we hebben een dokter nodig en al deze dingen en we hebben niet de mogelijkheid om dit in Oekraïne te doen omdat we niet weten wat er morgen zal gebeuren, dus het is een gevaar voor ons kind. Dus we proberen hier te bevallen en dan zien we wel."
"Het is geen veilige plek om daar te werken of te wonen. Zelfs als onze presidenten een vreedzaam contract sluiten, is het niet goed, want Rusland is een groot, groot zwart gat. Ze hebben geen regels, ze hebben geen rechter, ze hebben geen 'Stop'-woord... De president is een gek en ze kunnen op elk moment hun bommen gebruiken... Ik kan niet echt van het leven genieten, en van dit weer, en van de architectuur en de smaken van Berlijn, omdat ik altijd aan dit pijnlijke nieuws denk... Dus ik probeer slecht nieuws te vermijden, voor mijn geestelijke gezondheid."
"Ik ging naar een muziekschool en de lessen gingen niet over klassieke muziek; Bach, Mozart. Nee, het ging over onze inheemse muziek. Mijn moeder en grootmoeder kozen deze richting omdat het niet populair was - en ik heb zo'n krachtige stem. Dus toen ik 10 was, gingen we elk seizoen met een groep mensen naar een klein dorp en namen één of twee dagen lang oude liedjes van oma's op, kochten inheemse kleding en probeerden al deze rituelen nieuw leven in te blazen - want in de Oekraïense cultuur is alles gebaseerd op rituelen. Elk seizoen betekent een verbinding met de natuur. En we proberen dit opnieuw te creëren voor onze toekomstige generatie om te proberen dit in onze geschiedenis en ons geheugen te houden. Het is een zeer diepe culturele code en die gebruik ik voor mijn creaties."
"Ik creëer alleen muziek in het Oekraïens. Het was mijn eerste positie, toen iedereen in het Russisch creëerde. Zoals liedjes in het Russisch de basis zijn voor Oekraïne tot 2014, toen we de culturele revolutie hadden. We leggen geen beperkingen op aan Russischtalige liedjes, omdat elke tweede persoon Russisch spreekt. Maar ik wilde een Oekraïens product maken... Al mijn vrienden, op één of twee na, maken hun liedjes in het Russisch, maar ik heb deze positie ingenomen dat ik alleen in het Oekraïens maak, omdat dit mijn moedertaal is... Op dit moment is het erg populair en mijn luisteraars groeien snel op Spotify, omdat mensen nu massaal Russische taal in muziek weigeren - zelfs als het Oekraïense artiesten zijn."
"Mijn visuele waarneming heeft vooral te maken met mijn kindertijd. Ik groeide op in een kleine stad - niet religieus - maar alles was heel erg oud. Dus in het appartement van mijn familie probeerden mensen alles te bewaren; meubels, oude vaatwassers; afbeeldingen van God. En alles inspireerde me om mijn visuele expressie te vinden. Ik hield van deze kleuren en texturen uit mijn kindertijd, dus toen ik op mijn 18e naar Kiev verhuisde en iets zocht om me met mijn wortels te verbinden, leidde dat me naar dit visuele universum.
"Ik had een video op YouTube die erg populair is. Het is voor mijn eerste nummer, Марія Магдалина [Maria Magdalyna]. Ik pakte gewoon mijn camera en fotografeerde van alles. Willekeurige dingen. Het was heel intuïtief. Maar nu zie ik overal de zin van in. Ik dacht dat dit een grappige video zou zijn, maar het is echt het hele muziekproject geworden."
"Ik gebruik altijd Bijbelse motieven, Bijbelverhalen voor mijn teksten. Ik denk dat het een goede basis is voor alles om dit verhaal te creëren. Ik denk dat alles heel relevant is, maar de Bijbel is eeuwig... De kern van mijn muziek is religie. Religieuze romantiek. Zoiets. Een verbinding met God... wie is God? Ik weet niet wie God is, maar ik denk dat het een goede man is. En ik denk altijd aan deze verbinding en in mijn wereld is deze God als een deel van mij. Zoals deze integriteit die ik heb gevonden... Mensen zeggen altijd dat ze op zoek zijn naar hun 'tweede deel' - want het eerste deel ben jij en het tweede deel is je partner. En ik denk altijd dat dit tweede deel eigenlijk jij en dat je deze integriteit in jezelf moet vinden. En God is een goede leider om je hier naartoe te leiden."
"Ik begon dit muziekproject toen ik 19 was, echt... Ik begreep het hele plaatje niet, maar na de eerste twee jaar zoeken realiseerde ik me dat ik een soort spiritueel en ritueel iets creëer in mijn video's en mijn muziek. Als iets transcendentaals. En dat werd een deel van mij en een deel van mijn visie."
"Ik heb deze 'Luci' [naam], die meestal gewoon mijn imago was. Maar in Berlijn noemt iedereen me Luci - dus ik denk dat het nu een deel van mijn persoonlijkheid is... Het is een goede mogelijkheid om buiten Oekraïne te leven en te beginnen met leren en kennis op te doen over andere levens. Want in Oekraïne kun je alleen in Kiev een beter leven hebben. In kleine steden is het leven heel erg beperkt. We moeten kleine steden, kleine plaatsen en kleine dorpen ontwikkelen, vooral met onderwijs voor kinderen."
"Mijn doel voor mijn hele leven is om een instituut te creëren, misschien een school of misschien een platform dat mensen uit de creatieve industrie of het bedrijfsleven of de financiële of juridische wereld kan inschrijven en aanmoedigen om onderwijs te komen geven aan kinderen in kleine dorpen. Omdat het onderwijs in Oekraïne zo slecht is. Er zijn van die basisdingen die je niet krijgt van leraren en het is verschrikkelijk. En dus wil ik dit systeem in Oekraïne opbouwen voor de toekomstige generatie."
"Op dit moment gaan de meeste van mijn vrienden terug en proberen [in Kyiv] te leven, en ze zeggen 'oh er is zo'n veiligheid, het is zo cool, we drinken flat whites met croissants', maar ik denk dat het gewoon die eerste euforie van thuiskomen is. Maar we zullen zien wat er de komende weken en maanden gaat gebeuren."
"Wat echt belangrijk zal zijn in een politieke context is de datum 9 mei, omdat het de overwinningsdag is in de post-Sovjet landen, dus deze dag wordt altijd gevierd met een grote feestdag, zoals een festival. In Oekraïne hebben we de afgelopen jaren geweigerd deze echt grote en dure viering ten gunste van Onafhankelijkheidsdag te vieren. Want hoe kunnen we de Dag van de Overwinning vieren als er nog steeds oorlog is in het land? Maar in Rusland is het een groot, groot feest, dus de president zweert de mensen om een grote overwinning te behalen voor deze viering, tegen elke prijs... Maar welke overwinning? Ze hebben dit gebied niet. Ze hebben geen stad voor hen. Dus ik denk dat ze tot 9 mei alles kunnen doen om deze overwinning te behalen. Zelfs een kleine overwinning als reden voor een feestje. Het is dus nog steeds heel gevaarlijk om daar te zijn. Ze zouden de gevaarlijkste wapens kunnen gebruiken. Nucleaire. Of misschien wel chemische... En iedereen in Oekraïne weet van deze datum als... wat zal er gebeuren?"
"De meesten van hen wonen in West-Oekraïne omdat ze de grens niet over kunnen vanwege deze mobilisatiewet - voor jongens. Dus ze zitten vast en kunnen niet naar het westen of oosten, en dus is het enige wat ze kunnen doen zoiets als vrijwilligerswerk doen omdat ze echt niet weten wat ze moeten doen... Iedereen wil een auto en een wapen kopen. Niet een Macbook en een iPhone. Een auto en een wapen. Want we weten niet hoe lang deze oorlog zal duren, en misschien als er in de toekomst iets gebeurt, kun je gewoon de auto pakken en ergens naartoe gaan. Dat is het plan."
"Ik heb een hormonale balans in mezelf die te maken heeft met mijn zwangerschap, dus ik voel me vredig. Misschien voel ik me daardoor beter dan mijn vriendinnen. Ik heb eigenlijk maar één of twee keer gehuild, maar sommige van mijn vriendinnen huilen bijvoorbeeld elk uur. Maar ik moet alles heel rationeel waarnemen. Dus ik ben in harmonie en ik hoop dat het zo blijft, want ik heb deze missie om te bevallen en ik moet heel, heel sterk zijn. Dus ik heb geen kans om nerveus te zijn en te huilen. Depressief? Nee, dat is niet mijn verhaal."
"Ik hoopte dat het Russische volk een groot protest zou laten horen en Poetin zou vermoorden. Maar het was mijn laatste hoop. Ik denk dat we nu gewoon tijd nodig hebben. De belangrijkste hoop is om dit af te maken en dit imperialisme te vernietigen. En ook om het luchtruim te sluiten. Om de Oekraïners te voorzien van wapens en een beschermd systeem. Ik geloof niet in vrede tussen Rusland en Oekraïne. Dat kan niet. We moeten gewoon de vrede in onszelf bewaren en alles voor onszelf blijven doen... We hebben tijd nodig om de hele wereld te renoveren, want dit laat zien dat ons wereldsysteem niet perfect is. Het werkt niet. Vooral deze regeringen en organisaties. Het is onzin. We moeten deze structuur veranderen."
Met dank aan Kristina.
Website -- Instagram -- Spotify -- YouTube
***
Hieronder vind je een aantal links naar manieren waarop je nu kunt helpen.
Als je wilt steunen door middel van donaties, kun je dat hier doen.
Als je vluchtelingen wilt opvangen, kun je hier meer informatie vinden.
Kijk voor andere manieren waarop je Oekraïne als buitenlander kunt helpen op deze website.
En als je verhalen of personen kent waarvan je vindt dat ze op ons platform gehoord moeten worden, neem dan contact met ons op.
***
Interview door Ewan Waddell.
Foto's door Dima Horeniuk.
