Om onze serie Oekraïense stemmen voort te zetten, zijn we in contact gekomen met de Oekraïense fotograaf Kris Voitkivdie momenteel in Ivano-Frankivsk vrijwilligerswerk doet in het kader van ЦВІТ (@cvit____), een collectief van alleen vrouwen dat geld inzamelt voor de behoeften van strijders en vrijwilligersgroepen in conflictgebieden. Als je wilt steunen door middel van donaties, kun je dat hier doen.
Kris raadt ook aan om deze andere vrijwilligersgroepen te steunen: @savelife.in.ua - @dj69dj69dj - @kyivangels - @detali.we.are
Andere nuttige links:
En als je verhalen of personen kent waarvan je vindt dat ze op ons platform gehoord moeten worden, neem dan contact met ons op.
"Mijn naam is Kris Voitkiv. Ik ben een Oekraïens meisje. Ik ben geboren en woonachtig in Oekraïne. Ik ben fotograaf. Ik woonde in Ivano-Frankivsk bijna mijn hele leven. Dit is een kleine stad in de buurt van de Karpaten. Mijn hele kindertijd en jeugd was ik professioneel zwemmer en reed ik door heel Oekraïne om deel te nemen aan wedstrijden. Toen mijn sportcarrière eindigde, raakte ik geïnteresseerd in fotografie, kunst en alternatieve cultuur."
“Toen ik jong was had ik ambities om ergens in het buitenland te gaan wonen, maar de laatste jaren heb ik het gevoel dat ik mijn thuis niet wil verlaten en alleen hier wil wonen. Ik hou van onze cultuur, onze natuur en onze mensen. Ik hou van Oekraïne en ik ben er erg trots op Oekraïner te zijn."
"Drie weken voor de oorlog verhuisde ik naar Kiev en ik had zin om mijn leven met een schone lei te beginnen. Maar de Russische bezetting veranderde dat en ik verhuisde uit Kiev op 26/02/2022 - de derde dag van de oorlog. Op de ochtend van de 24e om 4:50 uur werd ik wakker van de explosies. Twee dagen ervoor was iedereen gespannen en werd er al overal over oorlog gesproken. Maar niemand had dit verwacht. Niemand geloofde dat het zo plotseling kon gebeuren. Op 24 februari was iedereen in paniek en bang. Overal in Kiev waren explosies. Voor ons leek het alsof er elk moment een granaat ons huis kon binnenvliegen en we hebben twee dagen niet geslapen; we lazen voortdurend het nieuws over hoe Rusland Oekraïne van alle kanten bombardeerde."
"Na een paar dagen verhuisden ik en mijn vriendin Natali terug naar Ivano-Frankivsk, met een geëvacueerde trein omdat het in West-Oekraïne veel rustiger is. Sinds die tijd doen we vrijwilligerswerk. Eerlijk gezegd weet ik niet hoe ik me voel. Elke minuut word ik overspoeld door verschillende emoties en ik kan ze niet eens volgen. Maar ik probeer voortdurend bezig te zijn met vrijwilligerswerk en me spiritueel te ontwikkelen, zodat haat en woede me niet volledig overweldigen. Ik voel pijn en haat, maar ik probeer die te stoppen en mijn hart te bewegen naar liefde en steun voor alle mensen die dat nu nodig hebben. Liefde tussen Oekraïners [is] onze superkracht. En steun van over de hele wereld."
"Mensen kunnen Oekraïne steunen door zich uit te spreken en doneren. Niet onverschillig zijn - dit is het allerbelangrijkste. Ons thuis is niet alleen ons land, het is de hele wereld. En ik wil het hebben over doneren. Het is echt belangrijk om niet aan het Rode Kruis te doneren. Als je niet weet waarom, Google het dan en je zult feiten vinden dat je ze niet kunt vertrouwen. De beste manier is om kleine lokale organisaties te steunen die 24/7 aan het werk zijn en die voor elke dollar of euro een rapport aan je kunnen maken. Geloof me!"
"ЦВІТ is een organisatie van mij en nog zeven meiden. We doen veel werk en dat kun je zien op Instagram."
En nogmaals, Kris raadt ook aan om deze andere vrijwillige steungroepen te steunen: @savelife.in.ua - @dj69dj69dj - @kyivangels - @detali.we.are
Hier zijn enkele andere nuttige links:
En als je verhalen of personen kent waarvan je vindt dat ze op ons platform gehoord moeten worden, neem contact met ons op.
[https://www.instagram.com/dj69dj69dj/?hl=ru]
Dank aan Kris en aan alle andere vrijwilligers die nu inspirerend werk doen.
Interview door Ewan Waddell.
Foto's met dank aan Kris Voitkiv.
